W świecie zakładów bukmacherskich, gdzie każda decyzja i każdy postawiony grosz mogą mieć duże znaczenie, posiadanie dobrze przemyślanej strategii jest kluczowe. Od prostych systemów stawiania na faworytów po bardziej skomplikowane algorytmy matematyczne, strategie zakładów mogą znacznie różnić się pod względem podejścia i poziomu ryzyka. W tym artykule przyjrzymy się bliżej różnym strategiom zakładów, takim jak All-in na zakłady o relatywnie niskich kursach, System 1-3-2-6, Martingale, System zakładów Fibonacciego, System Kelly’ego, oraz Dutching. Każda z tych metod ma swoje unikalne cechy, zalety, i potencjalne pułapki. Czytając dalej, odkryjesz, jak każda z nich działa i kiedy najlepiej z nich korzystać, aby maksymalizować swoje szanse na sukces.
All-in na kurs 1.20
Strategia All-in na kurs 1.20 w zakładach bukmacherskich jest jedną z prostszych, ale zarazem ryzykownych metod obstawiania. Polega ona na postawieniu całego dostępnego budżetu na zakłady z relatywnie niskim kursem, najczęściej właśnie w okolicach 1.20. Idea za tym podejściem jest taka, że zakłady z niskim kursem są postrzegane jako bardziej prawdopodobne do wygranej, co teoretycznie powinno zwiększać szansę na sukces.
All-in w praktyce
- Wybór zakładu: Gracz wybiera zakład (lub zakłady), których kurs wynosi około 1.20. Są to zwykle zakłady na faworytów w danych wydarzeniach sportowych.
- All-in: Następnie stawia cały swój dostępny kapitał na ten zakład.
- Reinvestycja: Jeśli zakład wygra, gracz reinwestuje całą wygraną kwotę (początkowy kapitał plus wygrana) na kolejny zakład o podobnym kursie.
Ważne jest, aby zawsze grać z mniej więcej tymi samymi kursami. Jest to z pewnością próba cierpliwości i na początku niezbyt spektakularna, ale nie ma dokładnego celu i możesz przerwać w dowolnym momencie i wypłacić wygrane. Na przykład, jeśli zaczniesz taką serię zakładów ze stawką 10 zł, to wszystko, co możesz stracić. Zatem znajdziesz teraz zakład po kursie 1,20, wygrasz go i natychmiast zagrasz ponownie za wygrane 12 zł. Wygrywasz 14,40 zł – które zostanie zainwestowane w kolejny zakład.
Zyski z początku będą powolne, ale z biegiem czasu gwałtownie wzrosną, ponieważ oczywiście stawka będzie coraz większa. Jeśli rzeczywiście uda Ci się wygrać 30 typów z rzędu, Twoje początkowe 10 zł będzie już wynosić aż 2.373,76 zł. Po 35 prawidłowych typach będziemy już na poziomie 5.906,68 zł, a po 40 prawidłowych typach na poziomie 14.697,71 zł.
Główną zaletą tej strategii jest to, że teoretycznie pozwala na stosunkowo szybkie pomnożenie kapitału przy zachowaniu wysokiej prawdopodobieństwa wygranej dla każdego pojedynczego zakładu.
Oczywiście strategia ta ma również znaczące wady i ryzyka. Pomimo wybierania zakładów z wysokim prawdopodobieństwem wygranej, ryzyko przegranej całości kapitału jest ciągle obecne. Wystarczy jedna przegrana, aby stracić cały budżet. Z tego powodu dobrym rozwiązaniem może być modyfikowanie jej na podstawie własnej tolerancji ryzyka. Aby zmniejszyć ryzyko utraty całego kapitału, po osięgnięciu zadowalającej nas kwoty możemy kontynuować grę jedynie połową budżetu.
System 1-3-2-6
Strategia zakładów o nazwie „System 1-3-2-6” jest popularnym systemem zarządzania stawkami, który można zastosować w różnych formach hazardu, w tym w zakładach sportowych. Idea tego systemu opiera się na wykorzystaniu stałej sekwencji stawek w serii czterech zakładów w celu maksymalizacji zysków przy minimalnym ryzyku. Nazwa „1-3-2-6” pochodzi od sekwencji, według której gracz zmienia wielkość swoich stawek.
System 1-3-2-6 w praktyce
- Wybór jednostki zakładu: Na początku gracz musi zdecydować, ile wynosi jednostka zakładu. Jest to podstawowa kwota, którą będzie się posługiwał w całej strategii. Twoja jednostka zakładów powinna wynosić około 2% do 5% Twojego budżetu.
- Sekwencja stawek: Następnie stawia zakłady według sekwencji 1, 3, 2, 6 (wielokrotności jednostki zakładu). To znaczy, jeśli pierwszy zakład wynosi 10 zł (1 jednostka), to kolejne zakłady będą wynosić 30 zł (3 jednostki), 20 zł (2 jednostki), i 60 zł (6 jednostek).
- Postępowanie po wygranej i przegranej:
- Jeśli gracz wygra pierwszy zakład, kontynuuje zgodnie z sekwencją.
- Jeśli w dowolnym momencie przegra zakład, zaczyna sekwencję od nowa, stawiając ponownie 1 jednostkę.
- Po ukończeniu pełnej serii 1-3-2-6 (lub wcześniejszej przegranej), rozpoczyna się kolejną serię, zaczynając od stawiania 1 jednostki.
Cel tej strategii polega na maksymalizacji zysków z serii czterech wygranych zakładów przy jednoczesnym ograniczeniu strat poprzez powrót do początku sekwencji po każdej przegranej. Kluczowym elementem jest, że przy udanej serii czterech wygranych, zysk jest znaczący dzięki zastosowaniu zwiększanych stawek, ale w przypadku przegranej w dowolnym punkcie serii, straty są ograniczone do sumy początkowych stawek.
Martingale
Strategia Martingale to jedna z najbardziej znanych i często używanych strategii w zakładach bukmacherskich oraz innych formach hazardu. Jej główna idea opiera się na podwajaniu stawki po każdej przegranej, aby odzyskać stracone środki oraz osiągnąć zysk równy pierwotnej stawce, gdy w końcu nastąpi wygrana. To proste, ale ryzykowne podejście ma na celu wykorzystanie prawdopodobieństwa do ostatecznego odniesienia sukcesu, zakładając, że gracz nie będzie przegrywał nieskończenie wiele razy z rzędu.
Martingale w praktyce
- Początkowa stawka: Gracz zaczyna od ustalenia początkowej stawki, która jest jego jednostką zakładu. Stawka powinna wynosić około 2% Twojego budżetu.Przykładowo, może to być 10 zł.
- Podwajanie po przegranej: Jeśli gracz przegra zakład, następny zakład będzie podwójną stawką poprzedniego zakładu. Jeśli więc przegrasz pierwszy zakład 10 zł, następny zakład wynosi 20 zł.
- Powrót do początkowej stawki po wygranej: Po wygranej gracz wraca do stawiania początkowej stawki. Dzięki temu, teoretycznie, każda wygrana odwraca efekty wcześniejszych przegranych i przynosi zysk równy początkowej stawce.
- Kontynuacja procesu: Proces podwajania stawek po przegranej i powrotu do początkowej stawki po wygranej jest kontynuowany.
Zalety i ryzyko
- Główną zaletą jest prostota oraz teoretyczna pewność odzyskania straconych środków i osiągnięcia zysku przy wystarczająco długiej grze i nieograniczonych zasobach finansowych.
- Głównym ryzykiem jest to, że długie serie przegranych mogą szybko zwiększyć wymaganą stawkę do poziomu przekraczającego dostępne zasoby finansowe gracza lub limity stawek ustalone przez bukmachera. To może prowadzić do dużych strat finansowych.
Strategia Martingale jest atrakcyjna ze względu na jej prostotę i pozorną niezawodność, ale wymaga ostrożności ze względu na ryzyko szybkiego wzrostu stawek i potencjalnych dużych strat. Jest bardziej odpowiednia dla graczy z dużym kapitałem i tych, którzy są w stanie ścisłe kontrolować swoje emocje oraz przestrzegać zasad systemu, nawet podczas długich serii przegranych.
System Fibonacciego
System zakładów Fibonacciego to strategia stawiania zakładów oparta na słynnym ciągu Fibonacciego, gdzie każda liczba jest sumą dwóch poprzednich liczb, zaczynając od 0 i 1 (np., 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, …). W kontekście zakładów, ta sekwencja liczbową wykorzystuje się do określania wielkości stawek w zależności od wyników poprzednich zakładów. Jest to metoda preferowana przede wszystkim w grach, gdzie szanse na wygraną wynoszą około 50%, jak np. zakłady na remis w piłce nożnej lub kolor w ruletce.
System Fibonacciego w praktyce
- Początek ciągu: Gracz zaczyna od stawiania zakładu o wartości odpowiadającej pierwszej liczbie w ciągu Fibonacciego, ignorując zero. Jeśli jednostkowa stawka to 10 zł, pierwszy zakład wynosi 10 zł (1).
- Przegrana: W przypadku przegranej, gracz przechodzi do następnej liczby w ciągu Fibonacciego i stawia kolejny zakład o wartości odpowiadającej tej liczbie. Przykładowo, po przegranej pierwszego zakładu (1), następny zakład wyniesie 10 zł (1), potem 20 zł (2), 30 zł (3), i tak dalej.
- Wygrana: Po wygranej, gracz cofa się o dwa miejsca w ciągu Fibonacciego i stawia kolejny zakład zgodnie z tą zasadą. Jeśli na przykład wygrasz zakład będący na poziomie 5 w ciągu, następny zakład wyniesie wartość liczby 2.
Jest matematycznie zrozumiałe, że każdy zysk, jaki osiągniesz dzięki temu zakładowi, zrekompensuje poprzednie straty, a nawet osiągniesz zysk netto.
Zalety i ryzyko
- Zalety: System Fibonacciego jest bardziej konserwatywny niż inne systemy progresywne, takie jak Martingale, ponieważ stawki rosną wolniej. To może pomóc ograniczyć szybkie zwiększanie się strat podczas długiej serii przegranych.
- Ryzyka: Mimo wolniejszego wzrostu stawek, długie serie przegranych mogą nadal prowadzić do dużych strat, które mogą być trudne do odrobienia. Ponadto, każda strategia zakładająca zwiększanie stawek wymaga odpowiedniej dyscypliny i kontroli budżetu.
System Kelly’ego
System Kelly’ego, znany również jako kryterium Kelly’ego, to zaawansowana metoda zarządzania stawkami w zakładach bukmacherskich, która maksymalizuje wzrost bankrolla poprzez optymalizację wielkości stawek na podstawie przewagi nad bukmacherem. Formuła została opracowana przez Johna L. Kelly’ego Jr. w 1956 roku i początkowo była używana do optymalnej alokacji sygnałów szumowych w systemach telekomunikacyjnych, ale szybko znalazła zastosowanie w finansach, inwestycjach i hazardzie ze względu na jej efektywność w zarządzaniu ryzykiem.
Jak działa system Kelly’ego?
Kryterium Kelly’ego określa procent bankrolla, który należy postawić na daną okazję zakładu, aby maksymalizować oczekiwany wzrost bankrolla. Formuła wygląda następująco:
gdzie:
- f jest frakcją bankrolla, którą należy postawić,
- b to kurs zakładu minus 1 (np. dla kursu 3, b=2),
- p to prawdopodobieństwo wygranej (w formie ułamka, np. 50% = 0.5),
- q to prawdopodobieństwo przegranej, czyli 1−p.
Zastosowanie w zakładach bukmacherskich
Załóżmy, że masz bankroll w wysokości 1000 zł i rozważasz zakład z kursem 2.0, w którym szacujesz, że prawdopodobieństwo wygranej wynosi 55% (czyli p=0.55, a q=0.45). W takim przypadku:
To oznacza, że według systemu Kelly’ego, powinieneś postawić 10% swojego bankrolla na ten zakład, czyli 100 zł.
Zalety i wady
- Zalety: System Kelly’ego jest ceniony za to, że pomaga uniknąć bankructwa, optymalizując wielkość stawek. Poprzez dostosowywanie wielkości stawek do przewagi nad bukmacherem, system może efektywnie zwiększać bankroll przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka.
- Wady: Główną wadą jest trudność w dokładnym oszacowaniu prawdopodobieństwa wygranej. Nadmierne przecenienie swojej przewagi może prowadzić do zbyt wysokich stawek i potencjalnych dużych strat. Ponadto, strategia wymaga dyscypliny i stałego stosowania się do obliczeń, co może być trudne dla niektórych graczy.
System Kelly’ego jest szczególnie przydatny dla doświadczonych graczy, którzy potrafią dokładnie szacować prawdopodobieństwo wygranej i szukają strategii do efektywnego zarządzania swoim kapitałem.
Martingale kontra Kryterium Kelly’ego
Aby poznać szczegółowe argumenty za i przeciw stosowaniu systemów kryterium Kelly’ego oraz Martingale, zapraszamy do przeczytania naszego artykułu. Przedstawiamy tam wady i zalety obu strategii oraz ich wpływ na długoterminowe zyski.
Dutching
Dutching to strategia zakładów, która polega na rozłożeniu stawek na więcej niż jednego konia (w wyścigach konnych) lub więcej niż jedną możliwość wyniku w jakimkolwiek sporcie czy wydarzeniu, tak aby niezależnie od tego, który z zakładów okaże się wygranym, gracz uzyska taki sam zysk. Nazwa pochodzi od „Dutch Schultz”, pseudonimu Arthura Flegenhaimera, gangstera, który zastosował tę metodę do zakładów na wyścigi konne w latach 30. XX wieku w Stanach Zjednoczonych.
Jak działa Dutching?
Zasadniczo, strategia ta polega na podzieleniu swojego kapitału zakładowego na kilka zakładów z różnymi kursami w taki sposób, by potencjalna wygrana z każdego zakładu była taka sama. Aby to osiągnąć, gracz musi obliczyć, jaką część swojego bankrolla powinien postawić na każdą opcję, biorąc pod uwagę oferowane kursy.
Proces obstawiania
- Wybierz wyniki: Najpierw należy wybrać wszystkie wyniki wydarzenia, na które chcesz postawić, tak aby pokrywały wszystkie według Ciebie najprawdopodobniejsze opcje wygranej.
- Oblicz stawki: Następnie, używając formuły matematycznej lub kalkulatora Dutching, oblicz odpowiednie stawki dla każdego z wybranych wyników, aby zagwarantować ten sam zysk niezależnie od tego, który z nich wygra.
- Złóż zakłady: Po obliczeniu odpowiednich stawek, złożyć zakłady zgodnie z obliczeniami na każdą z wybranych opcji.
Zalety i wady Dutching'u
- Zalety: Główną zaletą jest zwiększenie szans na wygraną, ponieważ zakładając na kilka wyników, pokrywasz więcej możliwości. Dutching może być również użyteczny, gdy masz przekonanie co do kilku możliwych wyników wydarzenia, ale nie jesteś pewien, który z nich jest najbardziej prawdopodobny.
- Wady: Jedną z wad jest to, że podział stawek może oznaczać, iż potencjalne zyski są niższe niż gdyby cały kapitał został postawiony na jedno wydarzenie. Ponadto, wymaga to dokładnych obliczeń i dobrego zrozumienia kursów zakładów, aby efektywnie rozdzielić stawki i zabezpieczyć zysk.
Dutching jest szczególnie popularny w wyścigach konnych, ale może być stosowany w każdym rodzaju sportu lub wydarzeniu, gdzie istnieje wiele potencjalnych wyników, a gracz chce zminimalizować ryzyko przegranej, rozkładając swoje szanse.
Strategia kluczem do sukcesu
Podsumowując, wybór odpowiedniej strategii zakładów może być decydującym czynnikiem w odniesieniu sukcesu w świecie zakładów sportowych. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na ryzykowną, ale potencjalnie lukratywną strategię All-in, czy też wolisz bardziej wyważone podejście, jakie oferuje System Kelly’ego czy Dutching, kluczowe jest zrozumienie i akceptacja związanych z nimi ryzyk oraz umiejętne zarządzanie swoim bankrollem. Pamiętaj, że nie ma jednej niezawodnej strategii, która zagwarantuje sukces; zarządzanie ryzykiem, ciągła analiza i adaptacja do zmieniających się warunków są równie ważne. Ostatecznie, sukces w zakładach bukmacherskich wymaga cierpliwości, dyscypliny i nieustannego dążenia do zdobywania wiedzy. Mamy nadzieję, że ten przegląd strategii zakładów zapewni Ci solidne podstawy do budowania własnego, zwycięskiego podejścia do zakładów.
